5 bijzondere verhalen over de Duitse begraafplaats in Ysselsteyn: de goede Duitser
In het Limburgse Ysselsteyn bevindt zich de grootste Duitse begraafplaats in Nederland. Duizenden Duitse oorlogsslachtoffers uit ‘40-’45 zijn hier direct na de oorlog begraven of later herbegraven. Het is een rustoord waar elke overledene eer aan wordt gedaan. Dat is op zich al bijzonder, gezien de manier waarop de meeste geallieerde landen omgingen met Duitse oorlogsslachtoffers. Toch is het ontstaan van de begraafplaats niet het enige wonderbaarlijke aan deze plek. De afgelopen weken belichtten we vijf bijzondere verhalen die schuilgaan achter de grafstenen in Ysselsteyn. Vandaag in het slot: de goede Duitser.
In november 2008 leidde bovenstaand beeldje tot de nodige discussie in het Noord-Brabantse Riel. Het is een voorstelling van de wehrmacht-soldaat Karl-Heinz Rosch, die in de jaren van de bezetting in de boerenplaats gelegerd was. ‘Dit beeld is een eerbetoon aan hem en allen die het goede doen in kwade tijden.’ valt te lezen op de plaquette die op de sokkel werd aangebracht. Het vormde een splijtzwam tussen de bewoners van het plaatsje, want waarom moest er zo nodig een beeld van een Duitse soldaat in ’40-‘45 in het dorp komen te staan?
Boswachter
Rosch wilde graag boswachter worden, gezien zijn grote fascinatie voor alles dat in de natuur rondkroop en -fladderde. Toen hij zijn eindexamen aan het gymnasium succesvol had afgelegd, werd hij echter gedwongen om in het Duitse leger te dienen.
Sowieso was de jeugd van Karl-Heinz niet bepaald een feest: Zijn ouders gingen uit elkaar en hertrouwden toen hij nog jong was, en dus werd hij grotendeels door zijn grootouders opgevoed. Dat de dienstplicht volgde na zijn middelbareschooltijd, in plaats van een carrière in de natuur, kwam daar nog eens bovenop.
Bekijk hierboven een korte documentaire over de gebeurtenissen op 6 oktober 1944
Als kanonnier kwam hij terecht bij een boerengezin in Riel. Met deze familie Kilsdonk kon hij het goed vinden.
Kinderredder
Twee kinderen van dat gezin, Toos (5) en Jan (4), speelden op 6 oktober 1944 op een erf aan het Hoogeind. Het is de plek waar nu het beeldje staat ter ere van het optreden van Rosch. Want wat gebeurde er? Uit angst voor een mortieraanval besloot de amper 18 jaar jonge Duitser
Gratis verder lezen voor app-gebruikers.
Klik op onderstaande button om het volledige artikel te lezen.