Het Invictus-paspoort van… Heidi Dalhuisen
De Invictus Games zijn vanwege de coronapandemie tweemaal uitgesteld. Aanvankelijk zouden deze van 9 tot 16 mei 2020 in Den Haag worden gehouden, maar later werd die datum naar mei 2021 verplaatst. Afgelopen februari besloot de organisatie om de definitieve datum nog een jaar verder te verschuiven.
Hoe gaan de deelnemers om met deze tegenslag en wat betekent twee jaar uitstel voor hun voorbereidingen voor het evenement? In ‘Het Invictus-paspoort van…’ gaan we op zoek naar de antwoorden op deze en andere vragen en zetten we telkens een andere deelnemer in de spotlight. Deze editie is het woord aan Heidi Dalhuisen.
Invictus Paspoort
Naam: Heidi Dalhuisen
Leeftijd: 34
Geboorteplaats: Mariënberg
Sport(en): Atletiek sprintonderdelen, powerliften, indoor roeien
Naar welke missie(s) ben je uitgezonden geweest en in welke periode(s) en gebied(en) was dat?
Van april tot en met augustus 2010 was ik gelegerd in Kamp Holand in Tarin Towt, Afghanistan.
Heb je vaker meegedaan aan de Invictus Games en waarom zijn de Spelen belangrijk voor jou?
Dit wordt de eerste keer dat ik meedoe. Daarbij heb ik, net als mijn teamgenoten, doelen opgesteld. Ik wil de Games echt gaan gebruiken in mijn herstelproces. Dit is al een pittig doel op zich omdat ik zelf een behoorlijke hoge prestatiedrang heb die me regelmatig in de weg zit. Juist daarom heb ik voor deze sportonderdelen gekozen: ze zijn mentaal en fysiek zeer uitdagend voor mij, maar tegelijkertijd vind ik het heel plezierige sporten om te beoefenen en ze zullen me hopelijk helpen om mijn doelen te behalen.
Je bent geselecteerd om deel te nemen namens Nederland aan de Invictus Games. Dit komt omdat je gewond bent geraakt of ziek bent geworden. Wil je omschrijven wat er met je gebeurd is en wat jouw beperking is?
In 2010 ging ik op uitzending naar Tarin Kowt, Afghanistan. Door de ervaringen die ik daar opdeed, liep ik PTSS op. Het traject dat ik hierdoor al een aantal jaren volg, is erg intensief. In 2011 brak ik mijn pols tijdens een ongeval met mijn paard. Inmiddels ben ik zes operaties verder, en nog altijd is mijn mobiliteit ernstig beperkt omdat mijn polsgewricht blijvend is vastgezet.
Heidi kon als één van de weinige Invictus-sporters doortrainen sinds het uitbreken van de coronacrisis
Wat zijn de meest ingrijpende veranderingen aan de manier waarop je je sporten beoefent en traint, sinds de coronacrisis uitbrak?
Omdat mijn sportschool ervoor zorgt dat alle geldende maatregelen kunnen worden gewaarborgd, kon ik in principe gewoon doortrainen tijdens de pandemie. De uitbraak van COVID-19 zorgde er
Gratis verder lezen voor app-gebruikers.
Klik op onderstaande button om het volledige artikel te lezen.
Lees ook de Invictus Games paspoorten van…
